ΕΛΛΑΔΑ. Μια χώρα ευλογημένη πλουσιοπάροχα από τον Θεό. Μια χώρα με μοναδικές φυσικές ομορφιές – κατάφυτα δάση, δαντελωτές ακρογιαλιές, καταγάλανη θάλασσα, λίμνες, ποτάμια και νησιά – και πλούσια ιστορία. Μια χώρα που αποτελεί το λίκνο του πολιτισμού και που η προσφορά της στην ανθρωπότητα έχει αφήσει ανεξίτηλη τη σφραγίδα της.

Όμως η μεγαλύτερη κληρονομιά της ΕΛΛΑΔΑΣ είναι η Ορθοδοξία της. Οι Χιλιάδες Μαρτύρων της που κοσμούν το Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, είναι η τρανταχτή απόδειξη αυτής της πραγματικότητας.  Είναι εύστοχη η παρατήρηση ενός σύγχρονου στοχαστή που σημειώνει πως εάν αναλύαμε μια χούφτα ελληνικού χώματος, «θα βρίσκαμε το DNA από το αίμα των μαρτύρων που έπεσαν υπέρ Πίστεως και Πατρίδος, αλλά και τα δάκρυα και τους ιδρώτες ασκητικών αγώνων Οσίων ανθρώπων»!

Ευλογημένος τόπος η ΕΛΛΑΔΑ! Δεν υπάρχει ούτε ένα σημείο στην ελλαδική επικράτεια που να μην έχει να επιδείξει έναν τοπικό Άγιο, μια θαυματουργή Εικόνα, ένα Μοναστήρι, έναν ήρωα… Κάθε πιθαμή της ΕΛΛΑΔΑΣ είναι και ένα προσκύνημα! Προσκύνημα στα Ιερά και τα Όσια της Φυλής μας.

Σ’ αυτόν τον ευλογημένο τόπο έστησε η Κυρία των Αγγέλων, η Παναγιά μας, το «Περιβόλι της»· το Άγιον Όρος. Τόπος ασκήσεως και προσευχής. Τόπος που ο Θεός λατρεύεται νυχθημερόν και προσευχές «υπερ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου» αναπέμπονται συνεχώς.

Είναι εξόχως περιεκτικοί οι στίχοι ενός τραγουδιού που σημειώνει:

«Από τα βάθη των αιώνων ξεκινάει,
με φύλλα δάφνης και με φως στεφανωμένη,
η Ελλάδα αιώνια στους επτά ουρανούς περνάει
και πλημμυρίζει φως την οικουμένη.

Γαλάζια θάλασσα, πράσινα βουνά,
καίγεται χρυσό το μεσημέρι.
Πουθενά, πουθενά, πουθενά το καλοκαίρι
δεν είν’ έτσι όμορφο και φωτεινό, φωτεινό.
…
Γαλάζια χώρα ο Θεός σ’ έχει χαρίσει
τη λεβεντιά, την ομορφιά, τη δύναμή σου
το φως σου σκόρπισε στον κόσμο να θυμίζει
τη λάμψη του δικού Του παραδείσου…»

ΕΛΛΑΔΑ. Είναι ένας τόπος στον οποίο η φιλοξενία δεν είναι τρόπος συμπεριφοράς, αλλά τρόπος ζωής! Ένας τόπος που κάθε φορά που τον επισκέπτεσαι, ανακαλύπτεις και κάτι καινούργιο!